Wspomagając młodych naukowców w ich pracy w labie, redakcja biostrefa.net przygotowała kilka wskazówek merytorycznych dotyczących izolowania i oczyszczania białek.
Duża liczba białek jest wrażliwa na degradację (peptydazy komórkowe), dlatego izolację prowadzi się często wobec inhibitora peptydaz- PMSF oraz niskiej temperatury.
Etapy izolacji i oczyszczania białek związanych z chromatyną:
Duża liczba białek jest wrażliwa na degradację (peptydazy komórkowe), dlatego izolację prowadzi się często wobec inhibitora peptydaz- PMSF oraz niskiej temperatury.
Produkcja
dużych ilości białek rekombinowanych wymaga konstrukcji wektorów
ekspresyjnych niosących jako wstawkę cDNA interesującego nas
białka, z dołączonym znacznikiem, który umożliwa wydajną izolację
metodami tzw. chromatograficznego powinowactwa.
Niestety, brak jest uniwersalnych metod oczyszczania wszystkich białek.
- Izolacja chromatyny z wybranej tkanki.
- Ekstrakcja białek związanych z chromatyną (zależnie od właściwości białek, dla słabiej związanych 0,3 M NaCl, dla tych związanych silniej 0,6-2 M NaCl).
- Rozpuszczenie mieszaniny białek w TCA.
- Oczyszczenie przy użyciu chromatografii jonowymiennej na kolumnach (Sephadex C-25).
Techniki
analizy i puryfikacji białek:
- Elektroforeza żelowa jednokierunkowa - stopień usieciowania żelu umożliwia frakcjonowanie białek wg ich rozmiaru (masy). Mieszanina białek rozpuszczona w detergentach (np. SDS, który nadaje ładunek), z dodatkiem ME, DTT (niszczą mostki S-S).
- Elektroforeza dwukierunkowa, 2DE - rozdzielenie białek względem masy oraz punktu izoelektrycznego.
- Chromatografia
- Filtracja żelowa (sączenie molekularne)
- Jonowymienne
- Powinowactwa
4. Ultrawirowanie w gradiencie gęstości (sacharozy)
5. Spektroskopia masowa
Techniki
chromatograficzne:
- Filtracja żelowa - kolumny z Sephadex, Sepharose. Małe białka wnikają do środka ziaren złoża i zatrzymują się na kolumnie, duże przepływają.
- Jonowymienna - wykorzystuje powinowactwo białek wobec złoża (jego wypadkowy ładunek elektryczny jest inny dla każdego białka).
Kolumny:
Dodatnio
naładowane złoże (DEAE-celuloza) wyłapuje białka obdarzone „-„
Ujemnie
naładowane złoże (CM-celuloza) wyłapuje białka „+”
3. Powinowactwa:
a)
Kowalencyjne przyłączenie grupy X (np. glukoza)
b)
Nałożenie mieszaniny białek na kolumnę
c)
Przemycie buforem (ma za zadanie usunąć białka niezwiązane)
d)
Elucja białek związanych
Np. konkanawalina - roślinne białko, które wiąże się z glukozą (większość
innych białek nie wykazuje powinowactwa do glukozy i przepływa
przez kolumnę). Konkanawalina
uwalniana jest z kolumny poprzez przepłukanie stężonym roztworem glukozy.
Ultrawirowanie
w gradiencie gęstości sacharozy:
Metoda ta wykorzystuje współczynnik sedymentacji [S], który jest charakterystyczny dla poszczególnych
białek. Białka
podczas wirowania przemieszczają się zgodnie z gradientem, ale zależnie
od charakterystycznych dla siebie współczynników sedymentacji. Metoda ta zależna jest od masy białka, jego formy przestrzennej, kształtu, a także gęstości.
Opracowanie: K.T.
Photos Selected by freepik
Komentarze
Prześlij komentarz
Zapraszamy do komentowania, każdą uwagą warto się podzielić